Είναι πασίγνωστο πως η αδικία σε αυτό τον άδικο κόσμο ζει και βασιλεύει όμως έστω κι έτσι τα πισώπλατα μαχαιρώματα δεν αντέχονται. Παρά το ότι ίωση με ταλαιπωρεί, με πλήρη αυταπάρνηση και ασπαζόμενος τις αρχές της αφοσίωσης, της συλλογικότητας, της αθλητικής άμιλας καθώς και του εθελοντισμού, αποφάσισα τελευταία στιγμή να παραυρεθώ στον αγώνα αγνοώντας τις συνέπειες που μπορεί να επέφερε η συμμετοχή στην υγεία μου τιμώντας το συμβόλαιο μου αλλά και την OJV. Δε θέλω καθόλου να αναφερθώ στις ηρωικές προσπάθειες μου, δε θα αναφερθώ καθόλου στα τρομερά κοψίματα που έκανα, δε θα αναφερθώ καθόλου στις διεισδύσεις από την περιοχή της άμυνας ως την επίθεση συνεισφέροντας σημαντικές πάσες στους επιθετικούς της ομάδας. Θα αναφερθώ μόνο στην πίκρα που μένει πίσω από όλα αυτά διότι η ανιδιοτέλεια και η προσφορά στο σύνολο ανταμείβονται, χωρίς ίχνος λογικής και ευαισθησίας, με ένα ψυχρό και απρόσωπο πρόστιμο που κανονικά έπρεπε να δοθεί σε κάποιους άμπαλους χασογκόληδες για τους οποίους θεωρώ (έστω κι αν το κατεστημένο δεν πρόκειται να το κάνει...) ότι πρέπει να ερευνηθεί ως ύποπτη η αστοχία τους και όχι να θεωρείται απλά ως ανικανότητα.
Παρόλ' αυτά και με όλη την ψυχολογική μου επιβάρυνση από την άδικη τιμωρία, παραμένω πιστός στα πιστεύω μου και συνεχίζω διαθέσιμος ανά πάσα στιγμή ώστε να συνεισφέρω ξανά αγνοώντας τις άδικες συμπεριφορές και τις απρέπειες. Ναι... κάνω την καρδιά μου πέτρα και συνεχίζω..."
